Helena Stam
Abstracte Schilderijen
Een schallende schoonheid van kleuren kenmerkt de werken van Helena Stam. Elk Schilderij is de verbeelding van een persoonlijke gemoedstoestand waarbij zij zich laat inspireren door de natuur, muziek, dans, toneel en poëzie.
Haar kunst biedt weinig concrete informatie, maar een grote hoeveelheid aan betekenis.
Dat wat uit het diepste wezen opstijgt, wordt in een roes op het doek gebracht zonder dat de spontane uitdrukking wordt geremd of veranderd door rationele overwegingen.
De natuur is een steeds terugkerend thema in haar kunstwerken. De zomer is als een wervelwind van door elkaar lopende krachtige verfstreken die vitaliteit en energie uitstralen. De lente daarentegen geeft met zachte kleurschakeringen het ontluiken van nieuw leven aan.
Kunst maakt onzichtbare gevoelsuitingen zichtbaar en dat geldt evenzeer voor de poëzie.
De kunstzinnige uiting waarbij de taal in beeldtaal wordt omgezet, geeft een nieuwe dimensie aan het bestaan omdat het zowel het inlevings- als bevattingsvermogen scherpt. Met muziek is dat niets anders.
De emotie en de hartstocht die tot uitdrukking komen in muziek, zang en dans, met name in de zuidelijke landen, wordt vertaald in een explosie van felle kleuren die als het ware uiteenspatten op het doek. In de gloeiende geestdrift is veelal een expressieve figuur te herkennen.
Om de beklemming, de droefenis en de triestheid van het menselijk bestaan uit te drukken, wordt inspiratie gezocht in het klassieke drama.
De onderwerpen over heden en verleden en de voorbijgaande aard der dingen in haar schilderijen, moeten worden geïntrepeteerd als metaforen die de poëtische dimensie opwekken.
Kunstwerken
